W związku z informacjami pojawiającymi się w przestrzeni medialnej, dotyczącymi gospodarki leśnej prowadzonej przez Nadleśnictwo Krzeszowice na terenie lasów gospodarczych położonych w sąsiedztwie miejscowości Kleszczów, informujemy:

Planowanie i wykonywanie prac w lasach gospodarczych wynika z realizacji Zasad Hodowli Lasu (z pełnym ich zestawieniem w Planie Urządzenia Lasu można się zapoznać tutaj). Zgodnie z przepisami prawa jesteśmy zobowiązani zrealizować zadania ustalone na okres 10 lat. Prace w drzewostanach położonych na terenie rezerwatów przyrody, użytków ekologicznych, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000 są prowadzone w oparciu o odpowiednie plany ochrony, uchwały organów powołujących i plany zadań ochronnych.

Pozyskanie drewna nie wynika z potrzeb finansowych nadleśnictwa, a stanowi jedno z zadań do realizacji w racjonalnym gospodarstwie leśnym. W każdej fazie rozwoju drzewostanu wymaga on starannej pielęgnacji, aby w dojrzałym wieku z dorodnych, zdrowych drzew uzyskać drewno jak najlepszej jakości i dostarczyć społeczeństwu najlepszego odnawialnego surowca stworzonego siłami natury.  Rola drewna jako materiału doskonałego o tysiącach zastosowań jest nie do przecenienia w obliczu katastrofalnych zmian klimatycznych i szkodliwej eksploatacji zasobów surowców kopalnych.

Wskazówką do rozpoczęcia prac leśnych są obserwacje przyrodnicze. Urodzaj nasion wskazuje, że należy przystąpić do ich zbioru dla bieżącej hodowli sadzonek w szkółce oraz zgromadzenia zapasu na lata mniej urodzajne oraz wykonać wzruszenie gleby pod drzewami, które mają możliwość uzyskać potomstwo przez obsiew naturalny. Pojawienie się bujnych traw i krzewów utrudniających rozwój najmłodszych sadzonek wymaga ograniczania wzrostu tej roślinności. W dalszym rozwoju drzewostanu na każdym jego etapie wykonuje się cięcia pielęgnacyjne usuwając wybrane drzewka i drzewa, co poprawia warunki wzrostu dla pozostałych. Ostatni etap w życiu dojrzałych drzew to cięcie rębne – jest ono zawsze związane z nadejściem następnego pokolenia drzew. W lesie gospodarczym wycinanie odbywa się na każdym etapie rozwoju drzew.  A las trwa.

Wiek drzew ustalony na 140 lat w dokumentach gospodarczo-planistycznych oznacza, że życie tych najstarszych buków rozpoczęło się w XIX w., w czasach, gdy gospodarzami lasów byli właściciele ziemscy. Obecnie nadeszła pora, aby leśnicy stworzyli przestrzeń życiową, dostęp do światła czyli warunki do rozwoju młodego pokolenia drzew. Dajmy im głęboko zapuścić korzenie i zyskać odporność na trudne coraz suchsze lata. Jest to gwarancja trwałości i ciągłości lasu. W przeciwnym razie może dojść do zamarcia istniejącego potomstwa potężnych buków w ich własnym cieniu, w glebie osuszanej przez rozbudowany system korzeniowy, a następnie prawdopodobne jest bezpotomne zniszczenie starych drzew w wyniku rozkładu drewna lub niszczącej siły wiatrów. W takiej sytuacji stracilibyśmy wiele lat nim następne młode pokolenie dorosłoby do takiej formy jaką mają obecnie młode drzewka pod okapem starych buków. Szkoda zmarnować tego czasu. Nie mamy go wiele. Jeżeli spełnią się czarne scenariusze zmian klimatycznych to należy się liczyć z ustępowaniem gatunków drzew na rzecz bardziej odpornych na suszę.   A hydrologia w naszej jurajskiej krainie jest bardzo kapryśna, bywa, że źródła w dolinach wysychają, a stawy na wzgórzach są pełne wody.

Parki Krajobrazowe jako forma ochrony obszaru wyróżniającego się wartościami przyrodniczymi, krajobrazowymi i kulturowymi zostały powołane na terenie wszystkich lasów gospodarczych nadleśnictwa. Jest to wyraz uznania dla sposobu prowadzenia gospodarki leśnej, która zapewnia trwałość lasu i dopasowanie wykonywanych działań do zmieniających się coraz szybciej warunków środowiskowych.

Mówiąc o wyjątkowo cennym, przyrodniczym charakterze lasów należy wspomnieć, że od dziesięcioleci las ten podlega rozmaitym formom użytkowania, godzącego zapotrzebowanie społeczne na surowiec drzewny, utrzymywanie trwałości lasu i potrzeby przyrodnicze. Użytkowanie to ma właściwy charakter, bo pozwala dziś na określenie licznych kompleksów leśnych mianem „Cennych, Wyjątkowych Lasów”. Należy zaznaczyć również, że środki finansowe uzyskane ze sprzedaży drewna wracają do lasu wydatkowane na m.in. sadzenie młodego pokolenia, pielęgnację i ochronę drzewostanów, turystyczne i rekreacyjne zagospodarowanie, edukację czy utrzymanie czystości w terenach leśnych.