Webcontent-Anzeige Webcontent-Anzeige

Ochrona Lasu

W Nadleśnictwie Krzeszowice wyróżniamy grupy zagrożeń lasu ze strony czynników: abiotycznych, biotycznych i antropogenicznych. Przy podejmowaniu decyzji dotyczących zastosowania rozwiązań z zakresu ochrony lasu bierze się pod uwagę zasady prowadzenia gospodarki leśnej na podstawach ekologicznych. Celowi temu służą miedzy innymi działania prowadzące do zwiększenia biologicznej odporności ekosystemów leśnych.

Zagrożenia abiotyczne

Najistotniejszymi w warunkach Nadleśnictwa Krzeszowice czynnikami szkodotwórczymi są wywalające wiatry.  Największe szkody od wiatru miały miejsce w drzewostanach starszych.

W młodnikach często obserwowane są szkody od okiści, które skutkowały powstaniem lokalnie znaczących luk i przerzedzeń. Spośród innych szkód powodowanych przez czynniki abiotyczne w ostatnich latach lokalnie obserwowano podtopienia powodujące straty, zwłaszcza w nowozakładanych uprawach.

Spośród innych szkód powodowanych przez czynniki abiotyczne na omawianym obszarze pewne znaczenie mają przymrozki. Przymrozki najbardziej zagrażają produkcji szkółkarskiej i sztucznie zakładanym uprawom zlokalizowanym na tzw. terenach zmrozowiskowych. Późne przymrozki bywają przyczyną uszkodzeń aparatu asymilacyjnego drzewostanów liściastych, szczególnie bukowych rosnących w dolinach i obniżeniach terenowych.

Zagrożenia biotyczne

W Nadleśnictwie Krzeszowice nie występują istotne zagrożenia ze strony szkodliwych owadów i grzybów. Występujące okresowo pojawy czynników chorobotwórczych mają charakter lokalny i nie wywołują większych strat w drzewostanach.

Większe znaczenie mają jedynie szkody od zwierzyny. Szkody wyrządzane przez zwierzynę w uprawach i młodnikach są przyczyną obniżenia jakości hodowlanej upraw, młodników, podsadzeń i podrostów. W Nadleśnictwie Krzeszowice główne zagrożenie stanowią sarna i jeleń europejski. Najbardziej zagrożone są uprawy i młodniki złożone z gatunków liściastych oraz wprowadzane domieszki biocenotyczne, które uszkadzane są w okresie całego roku. W ostatnim okresie, głównie w leśnictwie Czerna notowane są szkody w drzewostanach powodowane przez bobry, wynikające głównie ze zmiany stosunków wodnych.

Podstawowymi metodami zabezpieczenia upraw przed szkodami od zwierzyny są:

  • zabezpieczanie upraw środkami mechanicznymi i chemicznymi (repelenty rocznie, paliki, osłony drzewek, grodzenie),
  • wykładanie drzew ogryzowych w okresie zimowym,
  • prowadzenie cieć pielęgnacyjnych z pozostawieniem części zielonych w okresie wzmożonego żerowania zwierzyny,
  • intensyfikacja zagospodarowania poletek łowieckich.

Pojedyncze drzewa uszkodzone bądź zniszczone przez wyżej wymienione czynniki, nie stwarzające zagrożenia dla osób poruszających się po szlakach turystycznych mogą być pozostawiane w lesie zwiększając udział tzw. drewna martwego. Drewno martwe – stojące lub leżące stanowi cenne siedlisko dla wielu organizmów, docelowo zwiększając różnorodność i bogactwo lokalnych ekosystemów.

Część uszkodzonych bądź zniszczonych drzew -  zwłaszcza jeśli szkody są skoncentrowane - podlega pozyskaniu. Czynności takie nazywane są „cięciami przygodnymi”, a w przypadku objęcia szkodami znacznych fragmentów wydzieleń leśnych „trzebieżami negatywnymi” lub „rębniami sanitarnymi”.

W latach 2012-2021 w Nadleśnictwie Krzeszowice pozyskano w ramach cięć przygodnych nieco ponad 50 tys. m3 drewna, co stanowiło 11% ogólnej ilości pozyskanego drewna. Najwięcej szkód odnotowano w roku 2015 i 2019, były to szkody spowodowane silnymi  wiatrami towarzyszącymi letnim burzom. Z kolei opady mokrego śniegu zimą 2022/2023 przyczyniły się do powstania tzw. okiści. Spacerując po lesie do dziś można dostrzec zdeformowane, obłamane korony sosen.

Zagrożenia antropogeniczne

Istotnym czynnikiem warunkującym działania Nadleśnictwa w zakresie ochrony jest również penetracja lasów przez człowieka. W związku z położeniem lasów (aglomeracja krakowska i śląska) i występowaniem niemożliwego do kontrolowania ruchu turystycznego (szczególnie tzw. turystyka weekendowa, okresy zbioru płodów leśnych) coraz większego znaczenia nabiera podniesienie na wyższy poziom kultury obcowania z przyrodą osób przebywających w lesie. Nadleśnictwo kontynuuje stosowane do tej pory akcje oczyszczania lasów ze śmieci. Jednocześnie prowadzona działalność edukacyjna z wykorzystaniem możliwie szerokiego gremium ekologów i przyrodników powinna owocować w przyszłości zwiększeniem świadomości społeczeństwa w zakresie wpływu stanu środowiska na życie człowieka.